فرآیند انتخاب پورت های ریشه، پورت های تعیین شده و مسدود کردن پورت ها در پروتکل درخت پوشاننده (STP) را توضیح دهید.
پروتکل درخت پوشا (STP) یک جزء حیاتی در شبکه های کامپیوتری برای جلوگیری از حلقه ها در شبکه های اترنت است. فرآیند انتخاب پورت های ریشه، پورت های تعیین شده و مسدود کردن پورت ها در STP برای اطمینان از توپولوژی بدون حلقه بسیار مهم است. ابتدا، STP یک پل ریشه در شبکه انتخاب می کند. پل با کمترین شناسه پل تبدیل به پل می شود
چگونه سوئیچ ها پل ریشه را در یک توپولوژی درخت پوشا تعیین می کنند؟
پروتکل درخت پوشا (STP) یک مکانیسم حیاتی در شبکه های کامپیوتری است که با ایجاد یک توپولوژی منطقی بدون حلقه از ایجاد حلقه در شبکه های اترنت جلوگیری می کند. Root Bridge یک مفهوم مرکزی در STP است زیرا به عنوان یک نقطه مرجع برای تمام سوئیچ های دیگر در شبکه عمل می کند. سوئیچ ها با مقایسه شناسه های پل، Root Bridge را تعیین می کنند.
هدف اصلی پروتکل درخت پوشاننده (STP) در محیط های شبکه چیست؟
هدف اصلی پروتکل درخت پوشا (STP) در محیط های شبکه، جلوگیری از حلقه ها در شبکه های اترنت است. حلقهها زمانی رخ میدهند که چندین مسیر فعال بین سوئیچها در یک شبکه وجود داشته باشد که باعث طوفان پخش و ازدحام شبکه میشود. STP با محاسبه پویا یک توپولوژی منطقی بدون حلقه کار میکند و امکان پیوندهای اضافی را فراهم میکند و در عین حال یک واحد را تضمین میکند.
چرا STP در بهینهسازی عملکرد شبکه در توپولوژیهای پیچیده شبکه با سوئیچهای متعدد به هم پیوسته حیاتی در نظر گرفته میشود؟
پروتکل درخت پوشا (STP) در بهینه سازی عملکرد شبکه در توپولوژی های شبکه پیچیده با سوئیچ های متعدد به هم پیوسته به دلیل توانایی آن در جلوگیری از حلقه ها در شبکه های اترنت بسیار مهم در نظر گرفته می شود. حلقهها زمانی اتفاق میافتند که مسیرهای اضافی بین سوئیچها وجود داشته باشد که باعث میشود بستهها به طور نامحدود گردش کنند و منجر به تراکم شبکه و طوفانهای پخش بالقوه شود. STP به این موضوع می پردازد