هنگامی که یک مرورگر درخواستی را به یک سرور محلی میدهد، سرصفحههای اضافی مانند سربرگ میزبان و مبدا را برای ارائه اطلاعات اضافی به سرور متصل میکند. این هدرها نقش مهمی در تضمین امنیت و عملکرد مناسب برنامه های کاربردی وب دارند. در این پاسخ، نحوه اتصال مرورگر این هدرها را بررسی خواهیم کرد و اهمیت آنها را در زمینه امنیت سرور محلی HTTP مورد بحث قرار خواهیم داد.
هدر میزبان جزء ضروری درخواست HTTP است و برای تعیین میزبان هدفی که درخواست به آن ارسال می شود استفاده می شود. هنگام درخواست از یک سرور محلی، مرورگر شامل هدر میزبان برای نشان دادن نام میزبان یا آدرس IP سروری است که میخواهد با آن ارتباط برقرار کند. این به سرور اجازه می دهد تا مقصد مورد نظر درخواست را شناسایی کند. به عنوان مثال، اگر یک مرورگر بخواهد به یک صفحه وب میزبانی شده در یک سرور محلی با آدرس IP 192.168.0.1 دسترسی داشته باشد، هدر میزبان را به صورت زیر شامل می شود: "Host: 192.168.0.1". سپس سرور از این اطلاعات برای هدایت درخواست به منبع مناسب استفاده می کند.
هدر مبدا، از سوی دیگر، یک مکانیسم امنیتی است که توسط مرورگرهای مدرن برای محافظت در برابر حملات متقاطع اجرا شده است. منشا درخواست از آن شامل پروتکل، نام میزبان و شماره پورت را مشخص می کند. مرورگر به طور خودکار هدر مبدا را در درخواستهای سرورهای محلی قرار میدهد تا اطمینان حاصل شود که سرور میتواند منبع درخواست را تأیید کند. به عنوان مثال، اگر یک صفحه وب میزبانی شده در "http://localhost:8080" از یک سرور محلی در "http://localhost:3000" درخواست کند، مرورگر هدر مبدا را به صورت زیر درج می کند: "Origin: http ://localhost:8080". این به سرور اجازه می دهد تا تأیید کند که درخواست از منبع مورد انتظار نشات گرفته است و به جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به منابع حساس کمک می کند.
علاوه بر سرصفحه هاست و مبدا، هدرهای دیگری نیز وجود دارد که مرورگرها ممکن است هنگام درخواست به سرورهای محلی، ضمیمه کنند. به عنوان مثال، سربرگ عامل کاربر اطلاعاتی را در مورد برنامه مشتری (به عنوان مثال، مرورگر) ارائه می دهد. این هدر به سرور کمک می کند تا قابلیت ها و محدودیت های کلاینت را درک کند و آن را قادر می سازد تا پاسخ های مناسب را ارائه دهد.
توجه به این نکته ضروری است که در حالی که مرورگرها به طور پیش فرض این هدرها را متصل می کنند، می توان آنها را نیز با روش های مختلف اصلاح یا حذف کرد. این کار را می توان از طریق برنامه های افزودنی مرورگر، سرورهای پروکسی یا با دستکاری مستقیم درخواست با استفاده از تکنیک های برنامه نویسی انجام داد. بنابراین، برای مدیران سرور بسیار مهم است که اقدامات امنیتی مناسب را برای اعتبارسنجی و پاکسازی درخواستهای دریافتی، بدون توجه به وجود این هدرها، اجرا کنند.
هنگامی که یک مرورگر درخواستی را به یک سرور محلی میدهد، سرصفحههای اضافی مانند سربرگ میزبان و مبدا را ضمیمه میکند. هدر میزبان میزبان هدف درخواست را مشخص می کند، در حالی که هدر مبدا به محافظت در برابر حملات متقاطع کمک می کند. این هدرها نقش حیاتی در تضمین امنیت و عملکرد مناسب برنامه های کاربردی وب دارند. مدیران سرور باید از این هدرها آگاه باشند و اقدامات امنیتی مناسب را برای اعتبارسنجی و پاکسازی درخواستهای دریافتی اجرا کنند.
سایر پرسش ها و پاسخ های اخیر در مورد مبانی امنیت برنامه های کاربردی وب EITC/IS/WASF:
- سرصفحههای درخواست فراداده واکشی چیست و چگونه میتوان از آنها برای تمایز بین درخواستهای مبدا مشابه و درخواستهای متقابل استفاده کرد؟
- چگونه انواع قابل اعتماد سطح حمله برنامه های وب را کاهش می دهند و بررسی های امنیتی را ساده می کنند؟
- هدف از خط مشی پیش فرض در انواع قابل اعتماد چیست و چگونه می توان از آن برای شناسایی تخصیص رشته های ناامن استفاده کرد؟
- فرآیند ایجاد یک شیء انواع قابل اعتماد با استفاده از API انواع قابل اعتماد چیست؟
- دستورالعمل انواع مورد اعتماد در یک خطمشی امنیت محتوا چگونه به کاهش آسیبپذیریهای اسکریپت بین سایتی مبتنی بر DOM (XSS) کمک میکند؟
- انواع قابل اعتماد چیست و چگونه آسیب پذیری های XSS مبتنی بر DOM در برنامه های وب را برطرف می کنند؟
- سیاست امنیتی محتوا (CSP) چگونه می تواند به کاهش آسیب پذیری های اسکریپت بین سایتی (XSS) کمک کند؟
- جعل درخواست بین سایتی (CSRF) چیست و چگونه می توان از آن توسط مهاجمان سوء استفاده کرد؟
- چگونه یک آسیب پذیری XSS در یک برنامه وب داده های کاربر را به خطر می اندازد؟
- دو دسته اصلی از آسیبپذیریها که معمولاً در برنامههای کاربردی وب یافت میشوند کدامند؟
سوالات و پاسخهای بیشتر را در مبانی امنیت برنامههای کاربردی وب EITC/IS/WASF مشاهده کنید