احراز هویت دو عاملی مبتنی بر پیامک (2FA) یک روش پرکاربرد برای افزایش امنیت احراز هویت کاربر در سیستمهای کامپیوتری است. این شامل استفاده از تلفن همراه برای دریافت رمز یکبار مصرف (OTP) از طریق پیامک است که سپس توسط کاربر برای تکمیل فرآیند احراز هویت وارد می شود. در حالی که 2FA مبتنی بر پیامک در مقایسه با احراز هویت نام کاربری و رمز عبور سنتی، یک لایه امنیتی اضافی را فراهم می کند، اما بدون محدودیت نیست.
یکی از محدودیتهای اصلی 2FA مبتنی بر پیامک، آسیبپذیری آن در برابر حملات تعویض سیمکارت است. در حمله تعویض سیم کارت، مهاجم اپراتور شبکه تلفن همراه را متقاعد می کند که شماره تلفن قربانی را به سیم کارتی که تحت کنترل مهاجم است، منتقل کند. هنگامی که مهاجم کنترل شماره تلفن قربانی را به دست آورد، می تواند پیامک حاوی OTP را رهگیری کند و از آن برای دور زدن 2FA استفاده کند. این حمله را می توان از طریق تکنیک های مهندسی اجتماعی یا با بهره برداری از آسیب پذیری ها در فرآیندهای راستی آزمایی اپراتور شبکه تلفن همراه تسهیل کرد.
یکی دیگر از محدودیت های 2FA مبتنی بر SMS، امکان رهگیری پیام کوتاه است. در حالی که شبکه های سلولی معمولاً برای ارتباطات صوتی و داده رمزگذاری می کنند، پیام های SMS اغلب به صورت متن ساده منتقل می شوند. این امر آنها را در برابر رهگیری توسط مهاجمانی که می توانند ارتباط بین شبکه تلفن همراه و دستگاه گیرنده را استراق سمع کنند، آسیب پذیر می کند. پس از رهگیری، OTP می تواند توسط مهاجم برای دسترسی غیرمجاز به حساب کاربر استفاده شود.
علاوه بر این، 2FA مبتنی بر پیامک به امنیت دستگاه تلفن همراه کاربر متکی است. اگر دستگاه گم یا دزدیده شود، مهاجمی که دستگاه را در اختیار دارد می تواند به راحتی به پیامک های حاوی OTP دسترسی پیدا کند. علاوه بر این، بدافزارها یا برنامه های مخرب نصب شده بر روی دستگاه می توانند پیام های SMS را رهگیری یا دستکاری کنند و امنیت فرآیند 2FA را به خطر بیندازند.
2FA مبتنی بر پیامک همچنین یک نقطه بالقوه شکست را معرفی می کند. اگر شبکه تلفن همراه دچار قطعی سرویس شود یا اگر کاربر در منطقه ای با پوشش سلولی ضعیف باشد، ممکن است تحویل OTP به تاخیر بیفتد یا حتی به طور کامل شکست بخورد. این می تواند منجر به عدم دسترسی کاربران به حساب های خود شود که منجر به ناامیدی و به طور بالقوه کاهش بهره وری شود.
علاوه بر این، 2FA مبتنی بر پیامک مستعد حملات فیشینگ است. مهاجمان میتوانند صفحات لاگین جعلی یا برنامههای موبایلی قانعکننده ایجاد کنند که از کاربران میخواهد نام کاربری، رمز عبور و OTP دریافتی از طریق پیامک را وارد کنند. اگر کاربران قربانی این تلاشهای فیشینگ شوند، اعتبار و OTP آنها میتواند توسط مهاجم ضبط شود، مهاجم میتواند از آنها برای دسترسی غیرمجاز به حساب کاربر استفاده کند.
در حالی که 2FA مبتنی بر پیامک در مقایسه با احراز هویت نام کاربری و رمز عبور سنتی، یک لایه امنیتی اضافی را فراهم می کند، اما بدون محدودیت نیست. این موارد شامل آسیبپذیری در برابر حملات تعویض سیمکارت، رهگیری پیامهای SMS، اتکا به امنیت دستگاه تلفن همراه کاربر، یک نقطه احتمالی شکست و حساسیت به حملات فیشینگ است. سازمانها و کاربران باید از این محدودیتها آگاه باشند و روشهای احراز هویت جایگزین، مانند احراز هویت مبتنی بر برنامه یا توکنهای سختافزاری را برای کاهش خطرات مرتبط با 2FA مبتنی بر پیامک در نظر بگیرند.
سایر پرسش ها و پاسخ های اخیر در مورد تصدیق:
- خطرات احتمالی مرتبط با دستگاه های کاربر در معرض خطر در تأیید هویت کاربر چیست؟
- مکانیسم UTF چگونه به جلوگیری از حملات man-in-the-middle در احراز هویت کاربر کمک می کند؟
- هدف از پروتکل چالش-پاسخ در احراز هویت کاربر چیست؟
- چگونه رمزنگاری کلید عمومی احراز هویت کاربر را افزایش می دهد؟
- برخی از روشهای احراز هویت جایگزین برای رمزهای عبور چیست و چگونه امنیت را افزایش میدهند؟
- چگونه می توان رمزهای عبور را در معرض خطر قرار داد و چه اقداماتی را می توان برای تقویت احراز هویت مبتنی بر رمز عبور انجام داد؟
- معاوضه بین امنیت و راحتی در احراز هویت کاربر چیست؟
- برخی از چالش های فنی در احراز هویت کاربر چیست؟
- چگونه پروتکل احراز هویت با استفاده از رمزنگاری Yubikey و کلید عمومی صحت پیام ها را تأیید می کند؟
- مزایای استفاده از دستگاه های Universal 2nd Factor (U2F) برای احراز هویت کاربر چیست؟
سوالات و پاسخ های بیشتر را در احراز هویت مشاهده کنید